هنگامی که ترمزها به صدا در می آیند و می پیچند، دیگر خیلی دیر شده است: سپس لنت ترمز ال نود را اتو کنید، لنت های ترمز فرسوده شده و کاملاً فرسوده می شوند و صفحه فلزی حامل لنت ترمز به طور مستقیم و بدون تردید روی دیسک ترمز فشار می آورد.
هنگامی که اهرم ترمز فعال می شود، پیستون در سیلندر ترمز اصلی فشاری را در مایع ترمز ایجاد می کند که سپس به پیستون موجود در کالیپر ترمز (“پیستون ترمز”) منتقل می شود. این باعث می شود که پیستون های ترمز از سوراخ های خود خارج شده و لنت های ترمز را روی دیسک ترمز در حال چرخش فشار دهند.
اصطکاک بین لنت و دیسک باعث کاهش سرعت چرخ می شود. از آنجایی که سطح دیسک ترمز روی لنت ترمز می لغزد، هر دو فرسوده می شوند، دیسک ترمز کمتر، اما لنت ترمز بیشتر می شود.
قانون سرانگشتی برای بارهای معمولی: لنت ترمز حدود 25000 تا 30000 کیلومتر دوام می آورد و دیسک ترمز سه برابر بیشتر طول می کشد.
نکته “لنت ترمز را چک کنید” را می توان در دستورالعمل های تعمیر و نگهداری تمام سازندگان برای هر بازرسی کوچک و بزرگ یافت. با این حال، از آنجایی که فواصل تعمیر و نگهداری در حال حاضر تا 12000 کیلومتر است، باید خودتان کمی به لنت ترمز توجه کنید.
به طور مرتب بررسی کنید که آیا سطح هنوز به اندازه کافی ضخیم است یا خیر: باید به طور قابل توجهی ضخیم تر از یک میلی متر باشد. لنت ترمز جدید پنج تا هشت میلی متر ضخامت دارد.
ضخامت لنت‌های ترمز چرخ‌های جلو و عقب را قبل از شروع سفر طولانی‌تر به موقع بررسی کنید. یک “ضایعات” ناگهانی از دوچرخه هنگام پایین آمدن از یک پاس نه تنها شرم آور است، بلکه تهدید کننده زندگی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.