گل بهتر از هر کلمه‌ای می‌گوید همه چیزهایی را که یک حالت ذهنی حاوی نکات ظریف و پیچیده است: شادی‌ها، غم‌های ما، آرزوهای ما، شور و شوق ما.
لرزان در دست معشوق یا تحریک کننده در سوراخ دکمه، با ابتکار به شانه چسبانده شده یا حیله گرانه در موها، درخشنده در مراسم عقد، بر سفره های ضیافت، متفکر در لبه میزهای پایه، در دعا بر روی محراب یا در اشک بر مزارها، گل می داند چگونه التماس کند و تسخیر کند، افسون و اغوا کند، بخندد و گریه کند، عشق و رنج بکشد: در یک کلام، زندگی کردن.
گل رز بنفش به دلیل رنگ زیبا و خاص خود، به دکوراسیون و فضای داخلی زیبایی خاصی می بخشد.
تمدن‌ها که هم شیفتگی بصری و هم بویایی داشتند، به زودی گل را در عادات و آداب و رسوم خود ادغام کردند گاهی اوقات سودمند، گاهی تزئینی، گل به تدریج توسط انسان رام می شود.
این گونه بود که پس از کشاورزی، انسان باغبانی زینتی را کشف کرد، باغبانی ریشه ریشه‌شناختی خود را از لاتین hortus و cultura به معنای “گیاهان رشد یافته در باغ” گرفته است.
یکی از سه شاخه کشاورزی در کنار شاخه کشاورزی و جنگلداری است این تقسیم بندی ریشه در قرون وسطی دارد، “جایی که گیاهان باغبانی در یک فضای بسته در نزدیکی یا درون دیوارهای صومعه ها رشد می کردند”.
باغبانی یک بخش یا بهتر بگوییم بخشی است که خود به چهار دسته تقسیم می شود بنابراین بین باغبانی میوه، سبزیجات، دارویی و زینتی تمایز قائل شد باغبانی زینتی همچنان شامل چندین شاخه تخصصی فعالیت است.
وزارت کشاورزی چهار مورد را حفظ می کند: “گل و شاخ و برگ شاخه بریده، گیاهان گلدانی و بستر، گیاهان نهالستانی و پیازهای گل”.
باغبانی زینتی در 3000 سال قبل از میلاد ظاهر شد در این زمان، کشاورزی “عصر برنز” یک باغبانی زیباشناختی و غیر مفید را معرفی کرد به عنوان مثال، در مصر باستان، از گل و شاخ و برگ برای ایجاد تزئینات بدن و همچنین به عنوان هدیه به خدایان استفاده می شد.
در آن زمان هنوز فرهنگ گل و گیاه خاصی متمایز از هنر باغ سازی وجود نداشت گلهایی مانند نیلوفر آبی و نیلوفر، عمدتاً برای عطر آنها در یک محیط مذهبی استفاده می شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.