پارچه کتان نخی با کیفیت بالا بیشتر در اروپای غربی و اوکراین کشت می شود. با کیفیت ترین پارچه ها در ایرلند، ایتالیا و بلژیک تولید می شود، اما کتانی ها در بسیاری از کشورهای اروپایی و هند نیز تولید می شوند. با این حال تولید کتانی فله عمدتا در اروپای شرقی و چین است.
پارچه کتان کش احساس خنکی دارد. همچنین قابلیت تنفس دارد و از پنبه قوی تر و براق تر است. هر چه بیشتر شسته شود نرم تر می شود. کتانی در هنگام خیس شدن قوی تر از زمانی است که خشک است. همچنین در برابر بید لباس و کثیفی مقاوم است.
با این حال، الیاف کتانی کشیده نمی‌شوند، بنابراین تا کردن یا چین‌کردن مکرر در یک مکان باعث شکستن نخ‌های کتان می‌شود، به عنوان مثال روی یقه‌ها، سجاف‌ها یا چین‌های فشرده شده رومیزی. کتانی به راحتی چروک می شود: این به این دلیل است که خاصیت ارتجاعی ضعیفی دارد و به راحتی به عقب باز نمی گردد.
این در رنگ‌های زیادی موجود است: کتانی طبیعی در سایه‌های عاج، اکرو، قهوه‌ای مایل به زرد و خاکستری موجود است (کتانی خالص سفید با سفید کردن شدید تولید می‌شود). از آنجایی که کتان یک الیاف طبیعی است، به راحتی می توان آن را در رنگ های مختلف رنگ آمیزی کرد.
درجات و ضخامت های مختلف پارچه کتان کش ترک موجود است. می تواند ترد، بافت دار، خشن، نرم یا صاف باشد. پارچه کتان به سرعت آب را جذب کرده و از دست می دهد، بنابراین می تواند رطوبت را بدون احساس رطوبت ناخوشایند به پوست جذب کند. به همین دلیل است که اغلب در آب و هوای گرم یا در طول تابستان پوشیده می شود.
اسلاب ها – توده های کوچک الیاف که به طور تصادفی ایجاد می شوند – می توانند در پارچه کتان ظاهر شوند. از نظر تاریخی، اینها به عنوان نقص در نظر گرفته می شدند و با کتانی با کیفیت پایین همراه بودند. با این حال، امروزه در پارچه‌های کتان، اسلاید بخشی از یک محصول طبیعی در نظر گرفته می‌شود. با این حال، بهترین کتانی با کیفیت دارای نخ‌هایی با قطر بسیار ثابت و بدون تخته است.
تولید کتانی
کیفیت محصول کتانی نهایی به شرایط رشد و تکنیک های برداشت مورد استفاده در کتان بستگی دارد. کتانی با کیفیت خوب از طولانی ترین الیاف ممکن استفاده می کند. اینها از کتان است که با دست برداشته می شود و کل گیاه را به سمت بالا می برند یا از ساقه هایی که بسیار نزدیک به زمین بریده می شوند. گیاهان برای تهیه آنها فرآیندهای مکانیکی مختلفی را طی می کنند:
بوته ها را خشک می کنند و دانه ها را با «ریپل زدن» (خروب زدن) و کوبیدن جدا می کنند.
ریتینگ: الیاف کتان از ساقه جدا می شوند. ریتینگ طبیعی از باکتری ها برای تجزیه پکتینی که الیاف کتان را به هم متصل می کند، استفاده می کند. ریزش شیمیایی سریعتر می تواند انجام شود اما برای محیط زیست و الیاف کتان مضرتر است.
خراش دادن: ساقه ها بین غلتک های فلزی له می شوند تا قسمت های چوبی آن جدا شود، بنابراین می توان ساقه را جدا کرد. الیاف حذف می شوند.
الیاف کوتاه با شانه های هک شانه می شوند و الیاف بلند و نرم کتان را پشت سر می گذارند.
الیاف به صورت نخ ریسیده می شوند. این به پارچه های کتانی بافته می شود (یا گاهی اوقات بافته می شود).
پارچه را می‌توان با سفید کردن، رنگ‌آمیزی، چاپ و/یا افزودن درمان‌ها یا پوشش‌ها تکمیل کرد.
یک روش تولید جایگزین وجود دارد که به عنوان «پنبه‌سازی» شناخته می‌شود. ساقه های کتان با استفاده از ماشین آلات پنبه فرآوری می شوند. این سریعتر است اما الیاف تمام شده اغلب ویژگی های کتان را از دست می دهند.
موارد استفاده از پارچه کتان کش مردانه
از کتانی برای ساخت وسایل منزل مانند رومیزی، اثاثه یا لوازم داخلی، اثاثیه نرم و پرده استفاده می شود. همچنین برای ساخت بسیاری از انواع پوشاک و برای ساختن نخ قوی دوخت استفاده می شود. کتانی اغلب به خصوص روی لباس های زنانه و وسایل خانه گلدوزی می شود.
استفاده از کتانی تغییر کرده است. در دهه 1970 حدود 5 درصد از کتانی برای مد و بقیه برای وسایل خانه استفاده می شد. با این حال، در حال حاضر حدود 70 درصد از تولید کتانی برای مد استفاده می شود.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.