در کشورهای غربی در سال های اخیر، اسباب بازی ها و بازی های دخترانه به سمت استفاده غالب از رنگ صورتی رفته است. کسانی که برای اسباب‌بازی‌های دخترانه خرید می‌کنند، می‌توانند به راحتی بخش اسباب‌بازی‌های دخترانه را در یک فروشگاه ببینند، زیرا ردیف‌هایی از راهروها تقریباً به طور کامل با محصولات صورتی روشن روی هم چیده شده‌اند. نسبت به استفاده غالب از رنگ صورتی در اسباب‌بازی‌های دخترانه واکنش‌های منفی وجود داشته است.
جالب است بدانید که اسباب بازی تفنگ نرف دارای گواهینامه و گارانتی می باشد از این رو در حین خریداری حتما به بسته بندی آن دقت نمایید.
یکی از والدین بریتانیایی کمپینی به نام Pinkstinks را علیه خرده فروشانی که اسباب‌بازی‌های آموزشی برای دختران صورتی رنگ می‌فروشند، راه‌اندازی کرد.
استفاده تقریباً انحصاری رنگ صورتی برای اسباب‌بازی‌های دخترانه این نگرانی را ایجاد کرده است که با تأکید بیش از حد بر زیبایی و انفعال بر سرگرمی و خلاقیت، هویت جنسیتی را از سنین پایین به ضرر دختران دو قطبی می‌کند.[4]
دلایلی که دختران ممکن است به عنوان یک گروه رنگ صورتی را ترجیح دهند مشخص نیست. نظریه ها بین مسئله طبیعت در مقابل پرورش تقسیم می شوند. شرطی شدن اجتماعی یکی از عوامل احتمالی است، زیرا در برخی فرهنگ ها دختران از بدو تولد با لوازم و لباس های صورتی رنگ احاطه شده اند.
با این حال، پیشنهاد شده است که ترجیح برای رنگ صورتی “سخت سیمی” است. یک مطالعه اخیر نشان داد که “ترجیح مشخصی برای رنگ صورتی در میان دختران و زنان در فرهنگ های مختلف”.[5] بن گلداکر اشاره کرده است که با توجه به اینکه کمتر از صد سال پیش صورتی مناسب‌ترین رنگ برای پسران در نظر گرفته می‌شد، احتمالاً فرهنگی است.[6]
تقویت تفاوت های هویت جنسیتی بین پسران و دختران به نفع فروشندگان اسباب بازی است.
بازاریابی هدفمند برای چندین دهه از تکنیک طبقه‌بندی کودکان به بخش‌های مختلف برای اهداف بازاریابی استفاده می‌کند، درست مانند صنعت با بزرگسالان.
بخش‌های سنی کودکی که عموماً معتقدند توسط روانشناسان شناسایی می‌شوند، در واقع توسط تولیدکنندگان لباس و اسباب‌بازی کودکان اختراع شده‌اند. پگی اورنشتاین توجه را به تحقیقات دانیل کوک (یک «مورخ مصرف‌گرایی دوران کودکی») جلب کرده است که منشأ بازاریابی گروه سنی معروف به «کودک نوپا» را نشان می‌دهد:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.